گذاشته‌ام که عاشقی کند ...

عاشق در توصیف بینظیر است...در وصف معشوقش از هر استعاره‌ای استفاده می‌کند تا مفهوم حرف‌هایش را شاعرانه‌تر کند، تفسیر را می‌پرستد آن وقت که هر رفتاری را جوری تفسیر کند که تمام حرف‌ها شعری شوند برای لطافت احساساتش. عاشق را نه می‌شود قضاوتش کرد، نه می‌شود سرزنشش کرد، نه می‌شود نصیحتش کرد، آنقدر غرق شعر و خیال و توصیف و تفسیر است که اصلا پایش روی زمین نیست، آنقدر روی ابرها قدم برداشته که زمین برایش کم است و آسمان تاب وزن سنگین احساسش را ندارد.