وابستگی های مفید

مگرمیشود دوستی کرد، رفیق بود و بعد منکر وابستگی شد؟ مگر میشود کسی را دوست داشته باشی، عزیز باشد برایت، عزیز باشی برایش و وابسته هم نباشید؟ اگر بخواهیم خودمان را گول نزنیم، همه ما آدم ها به نوعی وابسته دیگرانیم...اما وابستگی که همه اش بد نیست، استقلالی که بخواهد به زندگیت لطمه بزند، تو را ایزوله کند و دور از دیگرانت چه سودی به حال آدمی دارد که آدمی همه اش در پی آن است که وابسته نشود؟ از بچگی در گوشمان کردند،نکند وابسته اش بشوی، نکند دلبسته اش بشوی، نکند نتوانی دل بکنی... اما به ما نگفتند که وابستگی را نمیشود منکر شد، نمیشود قایمش کرد که اگر این کار را کرده ای به اجبار تنها احساست را پنهان کرده ای و سرکوب...وابستگی را میشود پذیرفت و دانست که وابستگی هایی روی زمین هست که از خوب هم خوب تر است و آن هم وابستگی به همه آن هاییست که دریچه زندگی ات را رو به آفتاب امید و شادی و بهتر شدن باز میکند ، آدم هایی که بودنشان حال زمین را خوب میکند، آدم هایی که در نبودشان هم ته دلت را امن بودن خودشان کرده اند...وابستگی خوب است، خیلی خوب است اگر آن هایی که وابسته شان هستی آدم های درست زندگیت باشند که نه آدم های اشتباه.