آدم های چموش جذاب زندگیم

نمیدانم چرا آدم های سخت به دلم بیشتر می‌نشینند، شاید چون خودم هم آدم چموش و سرسختی هستم که وقتی آدم ها دهان باز می‌کنند و شروع به تعریف و تمجید از من می‌کنند تنها همان‌هایی را باور میکنم که خودم میدانم در وجودم واقعا هستند یا وقتی یکی می‌خواهد به بهانه ای به من نزدیک بشود و منفعت ببرد از این نزدیک بودن، آنقدر آگاهنه رفتار میکنم که انگار نه انگار ... آن وقت طرف مقابل هم فکر میکند من متوجه نشدم در صورتی که آگاهانه کمک کرده ام و ریزریز هم در دلم خندیده ام ... آدم های سرسخت، آدم های چموش و مغرور و آدم هایی که به سادگی اهلی و رام نمیشوند و آدم هایی که در عین سادگی آنقدر پیچیده اند که باید وقت صرفشان کرد ، آدم هایی که درونشان همانند خودم چون موج است و آرام و قرار ندارند و هیچ وقت قانع نیستند...آدم هایی که از دام روزمرگی فراریند و عاشق هیجانند ... آدم های ناآرام ... آدم های جذاب زندگی من همین ها هستند...آدم های بلندپرواز و جاه طلبی که هیچ وقت به کم راضی نمیشوند  و استانداردشان در زندگی بالاست...آدم هایی که هیچ وقت دچار سکون نمیشوند و همیشه جاری هستند همچون رودخانه ای خروشان...آدم هایی که آرامند در عین شاد بودن، پرانرژی بودن و خروشان و مواج بودن...آدم هایی که سخت بدست می آیند و شاید به دل خیلی ها ننشینند عجیب با من همخوانند.