بازی کثیف بود و نبود

آدم ها را از نبودن خودتان نترسانید. با نبودنتان آدم ها را امتحان نکنید و میان بود و نبودتان آدم ها را معلق نگاه ندارید. آدم ها فقط یک آدمند، وقتی محبتی که باید همراه با احترام و بودنتان باشد تبدیل میشود به نبودن دیگر هیچ چیز پیش او ضمانتی ندارد ... نه بودنتان به حالش فرق دارد و نه نبودتان...آن وقت آن آدم به جایی میرسد که دیوار بی اعتمادیش آنقدر بلند است که برایش همه حرف ها  ورفتارها، حکم رفتار وحرف کسی شبیه به چوپان دروغگو را پیدا میکند...آنقدر نبودتان را باور میکنند که دیگر بودنتان هم غیرقابل باور میشود  وبه انکار میکشاندشان...آدم ها را هی سرد  وگرم نکنید و بخواهید معلق نگاهشان دارید، یکهو متوجه میشوید میان این بازی، چنان بازنده شان کرده اید که از شما تنها یک آدم بزدل، ترسو  وبی مسوولیت در ذهنشان متصور شده اند و باور حتی دیگر آدم ها هم برایشان سخت شده است...بازی کثیفیست قایم موشک بازی کردن با آدم ها و مدام در رفت و آمد بودن بین بودن و نبودن...دست از این بازی کثیف با آدم ها بردارید.