نوت نویس

جایی برای خالی کردن آن چه در ذهنم می گذرد ...

نوت نویس

جایی برای خالی کردن آن چه در ذهنم می گذرد ...

۸۳ مطلب در تیر ۱۳۹۴ ثبت شده است

قطعا و حتما با این متن و نظرات دوست عزیزم موافقم! واقعا اصرار نباید کرد بر باهوشی زیاد!  شاید گاهی پشتکار بهتر باشه!


""ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻧﻢ ﺣﺘﯽ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺯﺍﺩﻩ ﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﺁﺭﻣﯿﻦ ﺗﺎ ﺣﺘﯽ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺭﻭ ﻭﯾﺰﯾﺖ

ﻣﯿﮑﻨﻢ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺭﻭ ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﺮﺱ ﺳﻮﺍﻝ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﺑﺎ ﭼﻪ ﻣﻮﺍﺩﻏﺬﺍﯾﯽ ﻭ ﯾﺎ

ﺑﺎﺯﯼ ﻫﺎﯼ ﻓﮑﺮﯼ ﺧﺎﺻﯽ ﻣﯿﺘﻮﻧﻦ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﺷﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﺎﻫﻮﺵ ﺗﺮ ﮐﻨﻨﺪ!..

ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﺑﺎﻫﻮﺵ ﺷﺪﻥ ﺑﭽﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻋﺠﯿﺐ ﻭ ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﺩﺭﮐﻪ ، ﻭﺍﻗﻌﺎ ﭼﺮﺍ؟

ﭼﺮﺍ ﻣﺮﺩﻡ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﺎﻫﻮﺵ ﺑﻮﺩﻥ، ﻣﺘﺮﺍﺩﻓﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﻭ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ! ؟

ﻫﻮﺵ ﺯﯾﺎﺩ ﺣﺘﯽ ﺿﺎﻣﻦ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺖ، ﭼﻮﻥ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺕ ﻧﺸﻮﻥ ﻣﯿﺪﻩ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻭ

ﺭﺿﺎﯾﺖ ﺁﺩﻡﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻫﻮﺵ ﻣﺘﻮﺳﻂ، ﺍﻏﻠﺐ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎﻫﻮﺷﻪ , ﻋﻠﺘﺶ ﻫﻢ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭﯼ ﺍﺯ

ﻭﯾﮋﮔﯽﻫﺎﯾﯽ ﻣﺜﻞ ﭘﺸﺘﮑﺎﺭ، ﺩﻗﺖ ﻭ ﺟﺴﺎﺭﺕ ﺑﯿﺸﺘﺮﻩ ... ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻫﻮﺵ ﺯﯾﺎﺩ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻪ ﮐﻪ ﺁﺩﻡ

ﺑﺘﻮﻧﻪ ﺳﺮﺁﻣﺪ ﺑﺎﺷﻪ ، ﻣﯽﺗﻮﻧﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺸﻪ ﺑﺎ ﺩﺭﺩﺳﺮ ﻭ ﺩﻭﻧﺪﮔﯽ ﮐﻤﺘﺮ، ﺑﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯼ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ

ﺑﺮﺳﻪ. ﻣﯽﺗﻮﻧﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺸﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻭ ﺟﻮﺭ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯼ ﺑﺒﯿﻨﯽ ، ﺟﻬﺎﻥﺑﯿﻨﯽ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﺩﯼ

ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﻭ ﻣﺜﻞ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﯾﻊ ﺭﻭﺯﻣﺮﻩ ﺭﻧﺞ ﻧﮑﺸﯽ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﺣﺘﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺭﻧﺞ

ﺑﮑﺸﯽ!.. ﻭﻟﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮﻧﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺸﻪ , ﻃﺒﻖ ﺩﯾﺪﻩ ﻫﺎ ﻭ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﻫﺎ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺁﻣﺎﺭ ﺁﺩﻡﻫﺎﯼ

ﺑﺎﻫﻮﺵ ﺗﻨﻬﺎﺗﺮﻧﺪ.

ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻪ ﺑﺎﻫﻮﺵﻫﺎﯾﯽ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻩﺍﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ ﻭ ﻫﻤﻨﺸﯿﻨﯽ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺄﯾﻮﺱ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ , ﮐﻪ

ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭ ﺟﻤﻊ ﻧﺎﻫﻤﮕﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﺩﺍﺋﻢ ﻣﺠﺒﻮﺭﻧﺪ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﮐﻨﻨﺪ، ﺗﻈﺎﻫﺮ ﺑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ، ﺗﻈﺎﻫﺮ ﺑﻪ

ﺗﻔﺎﻫﻢ، ﺗﻈﺎﻫﺮ ﺑﻪ ﺗﺤﻤﻞ. ﺁﺩﻡﻫﺎﯼ ﺑﺎﻫﻮﺷﯽ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻩﺍﻡ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺍﺯ ﮐﺜﺮﺕ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎ ﻭ ﻋﻼﺋﻖ

ﺧﻮﺩﺷﻮﻥ ﻫﻢ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ، ﭼﻮﻥ ﻫﻮﺵ ﺑﺎﻻ، ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺁﺩﻡ ﺭﻭ ﭼﻨﺪﺑﻌﺪﯼ ﻣﯽﮐﻨﻪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﭼﻨﺪ

ﺑﻌﺪﯼ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﺗﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺟﺬﺍﺏ ﻭ ﺧﻮﺑﻪ ﻭﻟﯽ ﺍﯾﻦ ﻭﯾﮋﮔﯽ , ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺷﺪﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺪﺕ

ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺮ ﺭﻭ ﺳﺨﺖ ﻣﯿﮑﻨﻪ!.. ﻫﻮﺵ ﺯﯾﺎﺩ، ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻟﺤﺎﻅ ﺁﻣﺎﺭﯼ ﻫﻢ ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻔﺎﻭﺕ

ﺑﺎ ﺍﮐﺜﺮﯾﺖ، ﻭ ﺍﯾﻦ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺑﻮﺩﻥ ﻟﺰﻭﻣﺎ ﭼﯿﺰ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﯿﺴﺖ !.. ﻧﺘﯿﺠﻪﺍﺵ ﮔﺎﻫﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪﻥ ﺑﻪ

ﺟﺰﯾﺮﻩﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﻣﺤﺼﻮﺭ ﻭ ﺍﺳﺮﺍﺭﺁﻣﯿﺰ!..

ﭘﯿﻨﻮﺷﺖ : ﻗﺮﺍﺭ ﻧﯿﺴﺖ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﻫﻮﺵ ﻭ ﻧﺎﺑﻐﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ،ﺍﻭﻧﻢ ﺑﻪ ﺿﺮﺏ ﻭ ﺯﻭﺭ ﺑﺎﺯﯼﻫﺎﯼ ﻓﮑﺮﯼ ﻭ

ﻏﺬﺍﻫﺎﯼ ﺧﺎﺹ ﻭ ﻣﮑﻤﻞ ﻫﺎﯼ ﻏﺬﺍﯾﯽ ﻣﺜﻼ ﺧﺎﺹ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺑﺪﻭ ﺗﻮﻟﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺭﺩ ﻧﻮﺯﺍﺩ

ﺧﻮﺩﺷﻮﻥ ﻣﯿﺪﻥ. ﺍﮐﺜﺮﯾﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺩﺭ ﺭﺩﻩ ﻫﻮﺷﯽ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﭘﺪﺭﻫﺎ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻫﺎ ﻭ

ﯾﺎ ﻣﻌﻠﯿﻤﯿﻦ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﺷﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺿﺎﯾﺖﺑﺨﺸﯽ ﺭﻭ

ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺬﺍﺭﯾﻢ ﺑﭽﻪﻫﺎ « ﮐﻮﺩﮐﯽ » ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺴﯿﺮ ﺳﺮﺷﺘﯽ ﺧﻮﺩﺷﻮﻥ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻨﺤﺼﺮ

ﺑﻪ ﻓﺮﺩﯼ ﺭﻭ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ .

ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺑﺨﺶ ﻟﺬﺕ ﺑﺨﺶ ﻭ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﺩﯼ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯿﻪ ﻭ ﻣﺜﻞ ﻫﯿﭻ ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ

ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻧﻤﯿﺸﻪ!.. ﺑﺎ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻫﺎﯼ ﺑﯿﺠﺎ ﻭ ﺑﯽ ﺩﻟﯿﻞ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﭽﮕﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻧﮕﯿﺮﯾﻢ..

ﻫﻤﯿﻦ ..""

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ 22 June 15 ، 19:43
notenevis ...

راه که یکی شد، "هم"راه داشتنش از لذت های زندگی میشود. همین که آدم خودش با خودش تکلیفش روشن بشود، که بداند از زندگیش چه میخواهد و چه نمیخواهد یعنی راهش را پیدا کرده، که تودرتوی زندگیش را گشته و یک راه پیدا کرده، آن وقت است که اگر همراهش را پیدا کند، که اگر برای جلو رفتنش یکی باشد که تشویقت کند، که تشویقش کنی و انگیزه هم بشوید،  زندگی مفهوم جدیدی پیدا میکند.به گمانم همه آدم ها در زندگیشان این همراه را باید داشته باشند که اگر نداشته باشند ادامه مسیر سخت میشود.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ 22 June 15 ، 19:22
notenevis ...

برای کسی که می نویسد، هرروزی که لغات با او همراهی نکنند، هرروزی که ذهنش خالی از حروف شود، همان روز را زندگی نکرده. بازی با لغات شاید تنها منبعیست که میتوان همیشه به آن مراجعه کرد و با تمام وجود از آن لذت برد، یک بازی که تنها همبازیت کلمات بی آزاری هستند که اگر نباشند، غیبتشان آزاردهنده میشود، حس میکنی فقط زنده بودی و زندگی نکردی. همین 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ 22 June 15 ، 19:08
notenevis ...