شب های قدر ... دعاهای دسته جمعه ...

به دعا  وانرژی مثبت و نیرویی که یک دعای دسته جمعی می‌تواند در بهبود حالت داشته باشد ایمان دارم.به این که یک حال معنوی خوب می‌تواند بر روحت چه تاثیراتی داشته باشد باور دارم...این روزها برایم سخت شده اند، دوسه سال اخیر زندگیم سخت گذشته‌اند، اما امسال می‌خواهم باور کنم که روزهای خوب در راهند  ومن منتظرشان باشم...اول از همه می‌خواهم برای سلامتی همه به خصوص بیماران دعا کنیم و بعد هم آن که بخواهم که برای خودم و دیگران دعا کنم که حال خوبی داشته باشیم، که شاد بشویم، که دل هیچکس غمگین نباشد.همین

روحیه جودی ابوت وار من:]

دوستی وبلاگی که همیشه ایمیل ها و فیدبک هایش ندیده و نشناخته حالم را خوب میکند، ایمیل زده بود که وبلاگ قبلیم پرانرژی تر وشادتر بودم. یادآوری کرده بود که چقدر همیشه از چاله روزمرگی فرار کرده ام، چقدر همیشه به امید معتاد بودم، چقدر پرشور و پرنشاط و پرانرژی بودم و اما الان که وبلاگم را از بلاگفا منتقل کردم، وبلاگم شبیه ماتمکده شده.. با خودم فکر کردم حرف حساب جواب ندارد، راست میگفت چندروزی بود که حالم خوب نبود، که زندگی سخت گرفت و من در اوج ناامیدی وا دادم... با خودم فکر کردم روحیه جودی ابوت وارم کجا رفت؟! همین شد که من در تاریخ بیست و چهار خردادماه نود وچهار باز هم روحیه جودی وارم احیا شد و همان دختر شاد، پرانرژی، خیال پردازو رویاپرداز، خوشبین به آینده و پر از شور و نشاط شیطنت میشوم که گاهی بر سر رسیدن به خواسته هایش بد لجباز میشود و تا رسیدن به خواسته هایش تلاشش را میکند. شاید هم به نوعی روحیه اسکارلتی که تا همیشه منتظر یک معجزه بماند.