کم گیر دوست!

آن به که در این زمانه کم گیری دوست 
با اهل زمانه صحبت از دور نکوست 
آنکس که به جمگی ترا تکیه بر اوست 
چون چشم خرد باز کنی دشمنت اوست

خیام

کاش بدانم دوستم داری...

کاش بدانم دوستم داری، 

آن وقت مناظر پشت چشمانت

را قابی می‌کنم و

بر سر در قلبم می آویزم

کاش بدانم دوستم داری،

آن‌وقت تمام بیابان‌ها را

تا سبزی نگاهت پیاده می‌آیم

کاش بدانم دوستم داری

آن وقت تا قیام قیامت هم 

که شده، عطرحضورت 

را در شیشه زمان

حبس می‌کنم تا عطر

نفس‌هایت را در کنارم

احساس کنم.

حس کم اوردن ...

دختری که کم آورده علایم مشخصی دارد، در چشمانش اول آن برق همیشگی نیست، دوم با نگاهش میخواهد به همه بفهماند که غم دارد غصه دارد، گاهی که میداند بی فایده هست دیگر حتی تظاهر را هم قاطی رفتارش میکند، نگاهش که میکنی اما اگر خوب بشناسیش از چشمانش میتوانی همه چیز را بفهمی، آن هم درست وقتی که نگاهش را از چشمانت می دزدد، سعی می کند کم حرف بزند،تا یک وقت از دستش در نرود سوتی بدهد و مجبور بشود توضیح بدهد، اما اگر برایش خیلی عزیز باشی، در لحظه ممکن هست منفجر شود و مسلسل وار شروع به حرف زدن کند، آن هم درست وقتی که سعی کنی از نگاه نگرانش همه چیز را دریابی و با حرف هایت نشان بدهی که برایت مهم هست که ناراحت هست، که برایت یک دنیا ارزش دارد خوشحالیش، که اگر چشمانش درخشش همیشگی را نداشته باشد نگاهش غمگین باشد، دوست نداشتنی می شود، آن گاه برایت حرف میزند،چون بلبل دهان باز می کند و از دلهره هایش، غم هایش ، برایت می گوید، شاید نم اشکی در چشمانش بتراود و برایت گریه هم کند، اما تو اورا بفهم، درکش کن، مگذار تا دردهایش در چشمش برایت کم ارزش به نظر آید، اورا آرام کن اما نصیحتش نکن، بگذار تا مهم بودنش حتی برای لحظاتی به او حس امنیت بدهد که مهم هست ، که عزیز است، که وقتی شاد است دوست داشتنیست و وقتی نیست هم می تواند به تو تکیه کند...درک یک دختر چندان هم سخت نیست، کافیست دنیای زنانه اش را کمی بفهمی تا در قبالش دنیایی از احساسش را به پایت ریزد...