نوشته: کاش زمانهی بهتری بود، از عشق میگفتم و مینوشتم. آنقدر به او نزدیک نبودم که همانجا برایش بنویسم این سرنا را از سرگشادش زدن است. اینکه منتظر زمانهای بهتر برای عاشقی باشی، اصلا ببین، آدم عاشق میشود تا زمانهای بهتر بسازد، نه از طریق مبارزه و غیره، رها کن این حرفها را. آدم عاشق، آدم خواستن و اشتیاق، زندگی شخصی سرشارتری دارد تا آدم باید، آدم وظیفه و مسوولیت. همین خرده زندگیهای سرشار، زندگی جمعی بهتری میسازند، زمانهی بهتری، روزگاری که آدمها بابت دلدادگی و شور، سرافکنده نباشند.
متن از : امیرحسین کامیار