ناگهان وقت رفتنم باشد...
Sunday, 31 May 2015، 08:44 PM
استتسش این است:"ناگهان وقت رفتنت باشد." و هربار که رد میشوم از روی اسمش، هربار با خودم که میخوانمش یک لحظه حس غریبی تمام وجودم را میگیرد، آن که ناگهان وقت رفتن آدمی باشد، فرق ندارد سفری دور ودراز باشد، رابطه ای دوستانه یا عاشقانه باشد یا هرچیز دیگری... همین که فعل "رفتن" در کنار لغت "ناگهان" صرف شده باشد یعنی اوج تراژدی و احساس غربت...
15/05/31