دنبال همچین آدمی باش!
به گمانم داشتن آدمی در زندگی که با دیدن او هی مجبور نباشی پشت سرهم دو دقیقهای یک بار بگویی "خب دیگه چه خبر؟ " از داشتن یک آدم به تنهایی مهم تر باشد! آدم باید بتواند ساعتها حرف برای گفتن داشته باشد، باید بتوانی هر لحظه هر ثانیهای که دیدی او را بتوانی برایش از اتفاقات جدیدی که افتاده بگویی، اصلا همین که بتوانی روزت را با جزییات کامل تعریف کنی و در همین تعریف کردنها شنونده بودن، شدن را مزه مزه کنی، یعنی همه چیز. همین که در هربار تعریف کردنت یک نکته جدید پیدا کنید و دوتایی با هم بخندید یعنی همه چیز. آدم باید در زندگیش یکی را داشته باشد که برایش حرفی برای گفتن داشته باشد، نه آن که هربار بخواهد چند جمله تکراری را به او تحویل بدهد، به تو تحویل بدهد با یگ نگاه پرلبخند اما تصنعی. باید بتوانی از موفقیتهایت برایش همانطوری بگویی که از شکستهایت میگویی.