در انتظار پاییز...

برای من پاییز نمادیست از تنوع رنگ. رنگ هایی که علیرغم شاد بودنشان رنگ غم بر فصلشان میریزند. تمام غروب های پاییز برایم یک بوی غریب دلتنگی میدهد. همین تناقض هاست که به گمانم دیوانه میکند هر رهگذری را که در تنهایی صدای خش خش برگ های جدا شده از درخت را زیر پاهایش میشنود. اما این ها همه دلیل نمیشوند که تمام پاییزهای عمرت را علیرغم بوی دلتنگی هایش، طعم جدایی هایش،حجم تنهایی هایش، غربت غروب هایش و رنگ طبیعتش در انتظاری شیرین به سر نبرده باشی.