دلم گرفته :(

غم هایی هست اسم ندارد، بی نامند، آنقدر طفلکی که هیچکس دوستشان ندارد، طفل سرراهی که دلیلشان نامشخص است...گاهی آنقدر یکهویی در دلت می نشینند که فرصت نمیکنی سربگردانی و دنبال دلیلش بگردی، تنها مدارا میکنی، مدارا میکنی تا رد بشود برود، تا طفل بماند، تا شاید معجزه زمان شامل حالش بشود و دست دلت را نگیرد و با خود ببرد به آن جاهایی که نباید...غم هایی هست که اسمش را میگذاریم "دل گرفتن"...یکهویی اند، مثل زلزله گاهی لحظاتت را ویران میکنند، نباید اجازه داد بیشتر از چند ساعتی مهمان بشوند ، باید زودتر راهیشان کرد و زود فراموششان کرد.