انگار دست منم نیست!

اگر به من باشد که برای کسی که قرار است برایت ماندنی نباشد همان یک بار سلام هم زیاد است، اما خب مسلما به من نیست و هرکس کار خودش را میکند و هربار هزار سلام میدهد تا خداحافظی آخر را با هزار آه و ناله پس بدهد. اگر به من باشد که همه دوستان فارغ از منفعت و سود و ضررشان عزیزند و به رسم ادب قابل معاشرت و هم کلامی،  اما خب باز هم آدم ها راه خودشان را میروند و به نن نیست و عده ای بر عده دیگر برتری می یابند و همین برتری میشود بلای جان به وقت خداحافظی. اگر به من باشد خاطره بازی و خاطره سازی خوب است اما با اهلش، اما باز هم دست من نیست و آدم ها خاطره تلنبار میکنند تا غروب های جمعه شان بی نصیب نشوند از نعمت دل گرفتگی.