کاش واژه ها توانمندتر بودند

کاش واژه ها توانمندتر بودند، کاش میشد وقتی که کسی را دوست داری، دوست داشتنت را فریاد بزنی، یا اگر نسبت به کسی حس منفی داری دیگران را متوجه کرد، کاش میشد وقتی که در تنهایی خودت گوله های اشک هایت روان شده بر گونه هایت به دیگران بفهمانی چقدر درمانده ای، چقدر مستاصل شده ای ذر فهماندن حست، چقدر به اجبار سکوت کرده ای، چقدر دلت پراست از چیزهایی که نمیفهمندش... کاش میشد نزدیک ترین آدم های زندگیت لااقل تو را بفهمند تا مجبور نباشی نگاهشان نکنی، به وقت تنهایی اشک بریزی تا قوی بودنت زیر سوال نرود... کاش واژه توان به رخ کشیدن احساس را وقتی تمام منطق های دنیا نفی اش کرده اند را داشت. کاش میشد داد زد که من فرمانده زندگی خودم هستم حتی اگر همه منطق های دنیا شما را تایید کنند، قلب و روح و احساس من مخالفت میکنند وحق وتو دارند.