تجسم ده سال بعد به دعوت دوستان

_{راستش پیش بینی کردن آینده در دنیای بی حساب و کتاب امروزی و دنیای عدم قطعیت سخت است آن هم ده سال بعدت را، اما چون دوستی درخواست کردند و به چالش دعوت کردند من هم روی ماهشان را زمین نمی اندازم. ده سال بعد قاعدتا من خانمی 36 ساله هستم که احتمالا کمی هیجاناتش منطقی تر شده و از لحاظ عاطفی به یک ثبات رسیده باشد، چهارسال بعدش قرار است چهل ساله بشوم و مثل الان که به سی سالگی فکر میکنم،  آن موقع احتمالا دارم به چهل سالگی فکر میکنم و برای زندگیم ددلاین میگذارم که تا چهل سالگی به کجا رسیده باشم، آن موقع احتمالا در نقاشی برای خودم به جاهای خوبی رسیده باشم و دوربین عکاسی حرفه ایم رفیق شفیق خوبی برایم شده باشد و همچنان ذوق و شوق هنر و ادبیات درونم زنده باشد، در شغلم باید موفقیت های زیادی کسب کرده باشم و احتمالا تا آن موقع مادر هم باشم و تازه حال و روز مادر خودم و نگرانی هایش را کم کم درک کرده باشم. آن موقع احتمالا یک عاشق به معنای واقعی کلمه هم باشم که بی نیمه ام نتوانم به ادامه زندگی فکر کنم.}