به روایت پارسال همین موقع 1

راستش این حرف‌ها را از زبان یک دختر می‌گویم. آن هم یک دختر ایرانی! قبل‌ترها که نوجوان بودم، بچه تر بودم، گاهی تفاوت‌هایم را که با پسرها می‌دیدم، تفاوت‌های رفتاری جامعه را ، گاهی با خودم دلم می‌خواست پسر باشم، ناگفته نماند که این احساس فقط به زمان‌هایی محدود می‌شد البته که مزیت‌های پسر بودن در جامعه را به چشم خودم می‌دیدم و تصور می‌کردم من هم اگر پسر بودم چقدر خوب می‌شد. اما کم کم که بزرگتر شدم به دختر بودن خودم روزبه روز بیشتر افتخار کردم. روزبه روز راضی‌تر شدم. همین که برای زندگیم تلاش کنم، با تمام وجود برای بدست آوردن رویاها و آرزوهایم بجنگم، برای داشتن حقوقی برابر پای همه سختی‌هایی که مردها فکر می‌کنند فقط مال خودشان است بایستم ، برای خودم احترام قایل باشم و خودم را دوست داشته باشم و مهم تر از همه این ‌ها آن که در کنار همه این‌ها جلوه احساساتم را هم در سراسر زندگیم ببینم وبا احساساتم زندگی قشنگی داشته باشم خودش یعنی یک دنیا دلیل برای رضایتم از دختر بودنم.این که با تمام وجود به این مساله باور داشته باشم که خوشبختی هیچ زنی در گروی حضور یک "مرد" نیست و می‌شود به تنهایی مستقل بود و زندگی شاد و خوبی داشت برایم از دختر بودنم یک جلوه خیلی زیبا ساخته که به نظر می‌رسد تمام تفکرات دوره بچگی و نوجوانیم خیالی خام بوده و بس...

به هر حال هشت مارس روز جهانی زن مبارک باد بر همه زنان ایران و جهان