چارشنبه سوری یا چارشنبه سوزی؟!

از کوچه صدایی فراتر از ترقه شبیه خمپاره می آید و هربار صدای جیغ و سر و صدا و شادی بلند میشود و من هربار صدای شادی ها را انگار نشنوم... با هرصدا تنم میلرزد، دلم نگران میشود، انگار صدای شادیشون شبیه صدای ناله ای گوشه شهر باشد که آتش همین ترقه ها دامانشان را گرفته باشد. کاش خودخواهی و حماقت آدم ها پایانی داشت، کاش فرهنگ سازی میشد تا کمتر دلمان این شب چارشنبه سوری بلرزد، کاش جوری میشد نصیب دلمان تنها شادی میشد.