یک رفتن و تکرار مکررات

همه آدم ها باید یک نفر را در زندگیشان داشته باشند، که با رفتنش باورشان بشود که نمی میرند، که زندگی تمام نمیشود، که زندگی جریان دارد، حتی با رفتن آدم ها، حتی با جداشدنت از آدم هایی که برایت خیلی عزیز هستند. مهم است که آدم روزهایی را در زندگی لمس کرده باشد، درک کرده باشد که هربار با رفتن یکی نترسد، وهم و خیال برش ندارد که تمام میشود، که روزهایش سخت میشود...آدمی که یک بار یکی در زندگیش رفته باشد و نمرده باشد میفهمد که دیگر نه هیچ رفتنی آنقدر مهم است که بخواهد برایش خودش را غرق هیجان کند  وزندگیش وقف آن بشود و نه هیچ رفتنی انقدر اهمیت دارد که زندگی را راکد کند و حس جاری بودن با سکون جایگزین بشود.