ملخ‌های دیوانه

مگر می‌شود

از این همه آدم

یکی تو نباشی

رسول یونان

خواستن، مانند ملخ است. ملخ‌ها، تنها حمله نمی‌کنند. دسته جمعی هجوم می‌آورند به مزارع. پاهای‌شان را روی بال‌های‌شان می‌سایند و آشوب کنان همه جا پخش می‌شوند. همه چیز را می‌جوند و نابود می‌کنند و ناگهان می‌روند.

مزرعه، بعد از رفتن ملخ‌ها، دیگر مزرعه نیست؛ ویرانه‌ای ساکت است. مثل دل ِ آدم؛ وقتی می‌خواهد و نمی‌شود و آب از سرش می‌گذرد.

 از وبلاگ پلان اول