قسمتی از من...

گاهی دلم تنگ میشود برای بعضی آدم های  زندگیم... برای بعضی آدم هایی که یک زمان فکر میکردم باید از آن ها آنقدر دور بشوم که دیگر در خاطرم نمانند اما قسمتی از من همانجا ماند، قسمتی از وجودم در همان خاطرات ماند و هرچه دورتر شدم دست آخر بخشی از وجودم باور نکرد که آن دوره از زندگی تمام شده... اسمشان شد خاطره اما به گمانم نام دیگر بخشی از وجودت که در بخش هایی از زندگی جا می ماند خاطره میشود وگرنه چه دلیل دارد یاد بعضی آدم ها و دوستان و عزیزترین ها اینقدر شفاف درست شبیه به یک فیلم سینمایی در ذهنت باقی بمانند؟