من مسوولم

13،14 سالم که بود برای اولین بار کتاب شازده کوچولو را خواندم و آن وقت ها خیلی چیزی از این کتاب دستگیرم نشد... تنها یک حس خوب نصیبم شد.. تا آن که روز به روز بزرگتر شدم و هربار نسبت به کسانی که بیشتر دوستشان داشتم در زندگیم، بیشتر احساس مسوولیت کردم، آنقدری که هربار هرکسی را دوست تر داشتم رفیق تر شدم با او، حس مسوولیت من هم بیشتر شد... آن جا بود که تازه معنای اهلی شدن و اهلی کردن را یاد گرفتم، تا آن جا که یاد گرفتم تا آخر عمر نسبت به تمام آن آدم هایی که دوستم دارند، دوستشان دارم مسوولم حتی اگر به  زبان آورده نشود اما بارش بر روی دوشم سنگین است... هنوز هم از خواندن کتاب شازده کوچولو لذت میبرم...