برگشت به راه

گاهی گمان میکنی نمیتوانی، نمیشود، نمیخواهی همه چیزها ، آدم ها، جاهایی که در زندگیت آرامشت را سلب کرده اند رها کنی وبروی...گاهی آدم به شرایط عادت کرده است، شاید تا همین چند وقت پیش هم فکر میکرد همه چیز بهترین است ...گاهی اماحساس میشوی، رویاهایت بیدار میشوند از خواب، غلغلکت میدهند و تازه میفهمی که مدتیست از زندگیت غافل شده بودی...تازه اینجاست که متوجه میشوی که یک دنیا فاصله گرفته ای از زندگیت...گاهی باید فرصت بدهی به خودت، فرصت آرامش، فرصت فکر کردن به همه چیز تا دوباره به راه برگردی...