هم صحبتی با آدم ها...

گاهی بین صحبتای قدیمیت با آدما یه کسایی رو پیدا میکنی که شریک لحظات سختت بودن که الان جز یه خاطره مبهم چیزی ازشون نداری. آدما گاهی همراه لحظه هات میشن، کنارت پا به پات قدم برمیدارن همین که به هدف رسوندنت یهویی تو پیچ جاده غیبشون میزنه و درست همین لحظات هست که میفهمی چقدر بودند، چقدر نیستند و چقدر دلتنگشون میشی گاهی.هرچقدر هم که بگی قدرشون رو میدونم، گاهی فقط اما به این ایمان میاری با تمام وجود که مهرو محبت بین آدما یه چرخه ای داره که تو نباید فراموشش کنی و باید این چرخه رو ادامه بدی، شده با بودنت در کنار آدما در لحظات سخت و حتی سرنوشت ساز زندگیشون.