بگذار رها باشد

  آدم نمیداند گاهی وقتی قرار است درون قلب جایگاه مهمی پیدا کند، قراری بر آن نیست که جایگاه دیگر آدم های زندگی او را هدف بگیرد و خدشه دارش کند. گاهی مرز باریکیست بین عزیزی آدم ها در قلبت و این ها گاهی به زبان آوردنی نیست، تشخیصش سخت است، تفکیک نمیشود که آن یکی مهم است و یکی دیگر مهم تر... اهمیت آدم های مهم زندگی،  آن عزیزترین هایی که در بهترین جای قلب آدم جای دارند سوال کردنی نیست، دیدنی هم نیست، چرا که گاه ممکن است یکی خیلی عزیز هم باشد اما اولویت ها اجازه ابراز و یا صرف وقت زیاد را ندهد.... هرچه هست به جایگاه دیگر آدم ها در زندگی عزیزترین هامان حسادت نباید کرد، حساس نباید شد، چرا که مرزبندی و تفکیک پذیری وجود ندارد و حتی اگر اولویت اول زندگیشان باشیم باز هم در قلبشان قطعا کسانی هستند که آن ها را خیلی دوستشان دارد.