دور برگردان زندگی

صبح سوار یک تاکسی شدم، به مقصد که رسید پرسیدم تا مسیر بعدی هم مسیرش میخوره یا نه و از اونجا که مسیرش بود پیاده نشدم. طرف یک چهارراه زودتر تغییر مسیر داد و منم اولش یه کم ترسیدم گفتم آقا یه چهارراه باید میرفتی جلوتر...نگو بنده خدا اشتباه کرده بود و کلی مسیر رفت تا بتونه دوربزنه. اما هیچی نگفت حتی داد نزد برخلاف خیلی آدما که وقتی اشتباهی میکنن طلبکارتم میشن. فقط عذرخواست و تا مقصد با احترام منو رسوند. داشتم با خودم فکر میکردم چقدر خوبه که آدم در برخورد با اشتباهات زندگیش همینقدر راحت و آروم باشه، گاهی اینقدر از دوربرگردونای زندگی دلگیر نشه و گاهی حتی به فال نیک بگیری یه اشتباهاتی رو بلکه هم اون اشتباه مسیر درست تری بذاره پیش پات... آرامش آدم در زندگی واقعا ذاتی نیست، اکتسابی و از درون آدمه و چقدر خوبه آدم آرامش رو تمرین کنه.