مهربانی ...

دانستن مهربانی هنر است، هنری که همه آدم ها نمیدانند، هنری که آدم هایی که میدانند بی ادعاترین هایند، هیچ وقت با خودشان گمان نمیکنند که مهربانند بر خلاف چیزی که همه اطرافیان می گویند... اما آن که محبت دیگران را بفهمی، و اگر قدردانشان نیستی، لااقل لگدی از فرط نادانی حواله شان نکنی بحث دیگریست...میدانی؟ چیزیست فراتر از بلد بودن مهربانی و آن هم انسانیت است، انسانیتی که آدمی را منع میکند از آزار دیگران، از سادیسمی که گاهی آدم ها را تا حد جنون پیش میبرد، تا آن جا که نه تنها باعث میشود مهربانی معمولی را قدر ندانند، بلکه تنها بدگویی کنند از این و آن و نسبت به تمام خوبی های عالم بدبین باشد...باید مراقب بود گیر چنین آدم هایی نیوفتاد که اگر افتادی و حس کردی اندکی مهربانی میفهمی خودت را از آن ها بگیری تا روح  وروانت در آرامش بماند.