طعم گس خرمالو!

میدانی؟ آدمی یک بار در زندگیش با تمام وجود چیزی را میخواهد، برایش تمام تلاشش را میکند، اصلا زندگیش را میگذارد و آن وقت اگر نشد، اگر نرسید، تا مدت ها زندگیش طعم گس خرمالوی نارس میدهد...بی تفاوت میشود، دیگر نمیتواند باور کند رویایی را که تا سرحد جنون خواست و تلاش کرد و نشد که نشد...نرسید...آن وقت کوله بار تلاش هایش را روی دوشش میکشد و رویایش را به دست آرزوهای محال می سپارد و امان از آن روزی که این تلاش برای عشق باشد...عشق نافرجام اگر به آرزو تبدیل شود، جاودانه ترین خواسته زندگی آدمی را تبدیل به پایان پذیرترین و محدودترینش میکند و خدا کند که هیچ انسانی با تمام وجودش در زندگی از عشق شکست نخورد ...