اندراحوالات دلتنگی نوشتن در فیسبوک و دلتنگی برای رفیقان وبلاگی

بعد از مدت ها دست به قلم میشوم ... نگاه میکنم از آخرین تاریخی که نوشته ام و با خودم فکر میکنم از کی دقیقا دیگر فرصتی برای نوشتن دست نداد یا آنقدر سرگرم کارهای شخصیم شدم که رها کردم هرچه از شبکه های مجازی بود را . فیسبوکم را که باز میکنم متروکه شده است، انگار دیگر کسی نمی نویسد .وبلاگستان هم سال هاست متروکه شده . انگار آن هایی که حال نوشتن را داشته باشند روز به روز در حال کم شدن باشند . نوشتن خوب است .نوشتن جان است و نقاشی و عکاسی و هر هنر دیگری در زندگی غذاییست که اگر روحت را با آن سیراب نکنی، حالت به نمیشود. سعی دارم باز در فیسبوک هم کمی بنویسم واگر فرصتی دست داد و مشغله های زندگی واقعیم اجازه داد در پیج ریزنویس هم فعالیتم را از سر بگیرم .