نقضی بر قانون عمل و عکس العمل

آن جا که در زندگیت یاد میگیری که هر خوبی نباید جوابش همان خوبی باشد در جهت عکس و بابت خوبی هایت تمام عالم به تو بدهکار نیستند، ان جا تازه شروع کرده ای به خوبی کردن بی منت...آدم است دیگر، فکر میکند اگر روزهای زندگی خودش همه سبز است، اگر قلبش مهربان است، اگر به آدم ها بدی نمیکند و نیت خوبی دارد، باید در دنیایش فقط خوبی یافت شود و یک جا همه خوبی هایش با هم جبران بشود...اما نه جانم...دنیا بی رحم تر از آن است که خوبی هایت در فقط با خوبی پاسخ داده شوند...آن وقت است که ذات خودش را مجبور به پذیرش میشود آدمی و بی منت ترین آدم وبی توقع ترین آدم خوبی هایش را مثل بارانی بر سر عالم میریزد... یادمان باشد که خوبی کردن در این دنیا تنها خوبیش اگر بازگشتش نباشد، اما به خودمان عجیب حس آرامش و صلح  ودوستی می دهد، چیزی که در وجود انسان های کمی ممکن است یافت شود  واین با ارزش ترین دارایی هر انسان میتواند باشد که به دنبال انجام رسالتش روی زمین است...