سقوط داریوش...

وقتی که گل در نمیاد، سواری این ور نمیاد، کوه و بیابون چی چیه؟
وقتی که بارون نمیاد، ابر زمستون نمیاد، این همه ناودون چی چیه؟

حالا تو دست بی صدا، دشنه ی ما شعر و غزل، قصه ی مرگ عاطفه
خوابای خوب بغل بغل، انگار با هم غریبه ایم، خوبی ما دشمنیه
کاش من و تو می فهمیدیم، اومدنی رفتنیه، اومدنی رفتنیه ...

تقصیر این قصه ها بود، تقصیر این دشمنا بود
اونا اگه شب نبودن، سپیده امروز با ما بود
سپیده امروز با ما بود





کسی حرف منو انگار نمی فهمه، مرده زنده، خواب و بیدار نمی فهمه
کسی تنهاییمو از من نمی دزده، درد ما رو در و دیوار نمی فهمه

واسه ی تنهایی خودم دلم می سوزه
قلب امروزی من خالی تر از دیروزه



سقوط من در خودمه، سقوط ما مثل منه
مرگ روزای بچگی از روز به شب رسیدنه

دشمنیا مصیبته، سقوط ما مصیبته
مرگ صدا مصیبته، مصیبت حقیقته
حقیقت حقیقته



تقصیر این قصه ها بود، تقصیر این دشمنا بود
اونا اگه شب نبودن، سپیده امروز با ما بود 
سپیده امروز با ما بود ...

شهریار قنبری