موفقیت فیک یا واقعی!؟

گاهی با خودم فکر میکنم که موفق ترین دختر در روابط عاطفی همان است که منطقش انقدر قوی باشد که از احساساتش تنها به عنوان ابزاری جهت دلبری وفریفت دیگران استفاده کند...آنقدری که هیچ گاه آنقدر احساساتش گل نکند که نتواند رها کند و هروقت اراده کرد در لحظه بتواند بگذارد  وبگذرد، بی آن که حتی آب در دلش تکان بخورد... اما گاهی هم با خودم فکر میکنم رسالت آدم ها روی زمین عشق ورزیدن است، پس اگر قرار بر ان باشدکه احساسات نابت هم قلابی از آب در بیاید ، پس دیگر رسالتی نیست برگردن آدمی...هنوز هم نمیدانم کدام درست باشد، اما گاه آنقدر از حجم احساساتم، از واقعی بودنشان، از صداقت خود خسته میشوم که دلم میخواهد بذر احساس درونم از ریشه و بن نابود بشود.