سکوت پرحرف

همیشه گفته ام و باز هم میگویم حرف باید زد، با خودت ، با دیگری بر سر خواسته هایت، برسر توقعاتت ، بر سر از بین نرفتن رابطه ای که دوستش داری، که در ان احساس شادمانی و آرامش میکنی، خواه رابطه دوستی باشدریال خواه عاشقانه  وخواه با خانواده. اما راستش تنها زمانی باید لب بست از سخن و حرفی نزد و شاید حتی لال شد که برای محافظت از خودت در مقابل آدم های احتیاجی به حرف زدن نباشد...آن جایی که داری خفه میشوی از حرف نزدن اما میدانی حتی یک کلمه از دهانت ممکن است به قیمت زیرسوال رفتن غرور و عزت نفس و حرمتت تمام شود...همان جا سکوت کن...آدم عاقل خودش را از پرتگاه پرت نمیکند مگر آن که آرزوی مرگ داشته باشد...بنابراین هرجایی که آدمی حس کرد حرف زدنش به خطرش می اندازد باید سکوت کند و با سکوتش تمام حرف هایش را بزند.