باور دارم این آدم ها را ...

همیشه عاشق و دوستدار آدم های شجاع زندگیم بوده ام، چرا که  به گمانم لایق ترین آدم ها در زندگیم برای عاشق شدن همان آدم هایی هستند که حتی برای رسیدن به محبوبشان هم با ترس هایشان جنگیده اند و جسور بوده اند...آدم هایی که جرات و جسارت دارند تا برای بدست آوردن هر آرزو و رویا تا آخرش را بروند. آدم های ماجراجویی که می‌دانند گاه در جاده زندگیشان آنقدر نرسیدن وجود دارد که ریسکی که کرده اند مثل قماری می‌ماند که تهش یا برد است یا باخت اما باز هم ترس به دلشان راه نمی‌دهند . میخواهد جنگیدن برای عشق یا هرچیزی باشد، میخواهد رویایی دوردست و آرزو و خیالی در دوردست باشد. همین که ببینم بعضی آدم ها در زندگیشان چیزی دارند که برایش با ترس هایشان به خاطرش بجنگند و دست از تلاش برندارند برایم شبیه تماشای یکی از بهترین فیلم های سینماییست که لایق اسکار است. اینطور آدم ها عجیب تاثیر می‌گذراند، عجیب آرامش می‌دهند وقتی دلت از دریای پرتلاطم و امواج خروشان زندگیت میگیرد چرا که میدانی خودشان در زندگیشان آنقدر مواجند و آنقدر به جنگ روزگار رفته اند برای قاپیدن رویاهایشان که حرفشان چون سندی دلت را گرم مسیر میکند و امن بودنشان .