آن که رفته هرگز دیگه برنگرده

یادمان نرود اگر روزی، یک جایی از زندگی آدمی رفتیم و قصد بازگشت نداشتیم تمام پل های پشت سرمان را جوری خراب کنیم که راه برگشتی نماند ...یادمان باشد اگر روزی رفتیم هرگز عزم برگشت از خرابه ها را نکنیم. آدم ها به نبودن هم عادت میکنند و بازگشت به همدیگر تنها عذابشان رو چندبرابر میکند..یادمان باشد هیچ کس با رفتنش و دوباره بازگشتش جایگاه قبلیش را نتوانسته دیگر پس بگیرد...یادمان باشد آب در هاون نکوبیم و بر سر مزاری که مرده درون آن نیست فاتحه نخوانیم...