تعریفی از عشق

عشق آن است که روبروی یارت بنشینی، زل بزند به صورتت، زل بزنی به صورتش، تمام عیب های ظاهرش را خوب نگاه کنی، ببینی و اما انگار نمیبینی و یک جور نگاهش کنی انگار زیباترین موجود جهان را نظاره میکنی. عشق آن است که بدانی هیچ کس کامل نیست، او هم یکیست مثل خودت، یک نفر که کامل نیست، مثل گلی که به قول شازده کوچولو با تمام بی حوصلگی و خارهایش برای تو جذاب است . عشق آن است که بدانی هرکدام از شما دو نفر مجسمه نیمه کاره ای هستید که عشق تراش میدهد روح  وروانتان را، آنقدری که دردتان نیاید، آنقدری که انعطاف در رابطه تان به زیباتر شدن همه چیز کمک کند...عشق از جنس احساس است، از جنس احساسی که از شناختی عمیق می آید که عقل در آن نقش بسیار مهمی دارد...که اگر عقل نباشد این احساس میشود همچون عطشی روبه سراب...عشق زیباست اگر در مسیری که باید باشد...