مقابله با ریجکت شدن ها!

کم سن وسال تر که هستی، وقتی آدمی به تو بی توجهی میکند، پاسخ درخور به احساساتت نمی‌دهد، یا سعی در نادیده گرفتنت میکند و پست میزند، فقط آزار میبینی، ناراحت میشوی، گاه زمین و زمان برایت به هم میریزد و نمیتوانی هضم کنی که چرا آدم ها اینطورند...سخت میتوانی انگار فراموش کنی. بزرگتر که میشوی اما کم کم برایت این بی توجهی دیدن ها، این پس زده شدن ها و نادیده گرفته شدن ها حتی از جانب آن هایی که برایت عزیزتر هستند هم عادی میشود. آنقدری که فقط به سرعت برق وباد آدم های این طور زندگیت را کنار میگذاری و از آن ها می بری تا کمتر خودت را در معرض آسیب روحی روانی قرار بدهی. یاد میگیری که آدم ها متفاوتند، یک طور فکر نمیکنند واین اتفاق جزیی جداناپذیر از زندگی است که تنها باید راه رویایی با آن را یاد بگیری تا کمتر آسیب ببینی.