شرقی غربی

شرقی اعتقادی دارند به آن که خوشی و شادمانی ماندگار نیست. همیشه در هرخوشی و ناخوشی دنبال این هستیم که بعدش چه اتفاقی خواهاد افتاد. سعی میکنیم همه خوشی ها را پنهان کنیم، از آن ها زیاد حرفی به میان نیاوریم و در سکوت زندگی کنیم ، چرا که میترسیم. از اتفاقات بد...از از دست دادن شادمانی...غربی ها اما این تفکر را ندارند. اعتقادشان آن است که شادی باید همیشگی باشد، باید همیشه بخندند و هرگاه اتفاق بدی افتاد، آن وقت فکر میکنند چطور و چگونه با آن کنار آیند. در واقعا تا آن جا که دیده ام در لحظه زندگی میکنند و این خوبتر از خوبتر از خوب ترین هاست. کاش من هم بتوانم از آن ها یاد بگیرم.