همسفر خوب

همسفر آدمی که خوب باشد، حتی اگر درون جنگلی پراز مه گم شدی و گیج و حیران دنبال پیدا کردن راهی به بیرون گشتی، سفر برایت باز هم لذت بخش است. در سفر زندگی همیشه به دنبال همسفرهایی هستیم که لذت بردن از مسیرش را دوچندان کنند و گاه با آدم هایی روبرو میشویم که، درست وسط مسیر، وقتی که در میانه راه پشت ترافیک گیرکرده ای و با خودت فکر میکنی که چگونه لذت را دوچندان کنی، شروع به غرزدن میکنند و تمام لذت سفر را به دهن همسفران زهر میکنند. اما همسفر خوب تمام هوش و حواست را از همه چیز پرت میکند به صدای موسیقی دلنشین طبیعت، صدای پای آب از دره و آنقدر غرق میکند لحظات را از حس خوب که فراموش میکنی همه چیز را ... اما واقعیت آن است، باید باشند آدم هایی که غر میزنند، نق نق میکنند بر سرت، شیره جانت را میکشند و حتی در مسیر یک طرفه رو به بن بستت میبرند، تا درست وقتی که آن یار و همراه یا پیدا کردی، قدر بدانی و تمام تلاشت را برای مراقبت از او بکنی تا سفر زندگیت دلنشین ترین سفری باشد که آرزویش داشتی. همسفر خوب نعمت است، بخصوص وقتی پای عشق هم در میان باشد.