سنجاقکم

سنجاقکیست در زندگی که تورا وصل میکند به تمام آن چه که در زندگی داری. یک نجوای درونی که مدام تورا رو به جلو میکشاند. زمزمه ای که به زندگی رلحظه ات تنوعی دوباره میبخشد تا فراموش کنی آن چه که در زندگی تورا از رخوت و رکود دور میکند. گاه این نجوا میتواند، صدای آواز نهر در دل طبیعت باشد و گاه شاید صدای زنگ گوشی ات وقتی کسانی که دوستشان داری، اسمشان بر صفحه موبایلت می افتد. گاه اما نجوای درونیت را گم میکنی، یادت میرود همه آن چیزهایی که تورا به زندگی وصل میکند...باید مراقب بود، مراقب ندای درونی ات که به بیراهه نرود، که اگر رفت به مسیر برگردد، دور بزند...آنقدر باید مراقب بود که یکهو چشم باز نکنی که درون یک جاده یک طرفه پراز حس منفی بی توجه به نجوای درونت بی احساس و بی روح فقط به انتها فکر کنی.