بهترین دوستانم

بهترین و نزدیک ترین دوستان آدمی همان ها هستند که رابطه ات با آن ها چهارفصل است، سردی دارد، گرمی دارد، بهار دارد و زمستان دارد. آن هایی که در اوج دلخوری هم باز ته دل هردوتان قرص است که همه چیز به حال سابق برمیگردد، بهتر از قبل، قوی تر و محکم تر از قبل! مثل گرهی که باز شده باشد، گره قلب های دو دوست هم ممکن است شل بشود، اصلا جدا بشود اما دست آخر گره را محکم تر میکنند که جدانشدنی بشود و محکم کاری بشود. بهترین دوستی ها همان ها نیست که همیشه همه وقت در خوشی ها کنار هم باشند دونفر، بهترینش همان حالتیست که دلشان به هم گره خورده باشد و ناملایمات روزگار از هم جدایشان نکند.

اندکی صبر سحر نزدیک است!

صبر! صبر همانی که جواب خیلی از سوالات زندگیست، همانی که اگر نداشته باشی‌اش کلاهت پس معرکه است  وامان از منی که آنقدر در زندگی عجول بوده ام و همیشه زودتر از دیگران به مقصد رسیده ام که حال صبوری کردن برایم سخت شده...هرچند طی سال های اخیر با خودم عهد کرده ام که صبورتر بشوم و تاثیرش را هم می‌بینم که کمی شده ام اما باز هم این عطش سیرناپذیر رسیدن، این کمال طلبی و ایده آل گرایی گاه کلافه ات می‌کند، زندگی ات را زیر و زبر میکند و تمام لحظاتت را پراز دلهره و استرس نرسیدن و نشدن و شک و تردیدهای تمام ناشدنی می‌کند...گاهی تنها آرزویت می‌شود کمی دانستن از زمان آینده ای که نیامده ...در زندگی همین را فهمیده ای که تلاش کن حتی اگر اکنونت خوب نیست، آخر داستان خوب است، اما یاد نگرفته ای که انگار صبر هم در کنار همه این‌ها اگر نباشد تو را دچار نگرانی هایی میکند که گاه از پسش برنمی‌آیی...صبر پاسخ همه چیز است...صبر خوب است...صبر بهترین است..از هرکسی که مانند من عجول است همچون خودم میخواهم خواهش کنم لطفا اندکی صبر!سحر نزدیک است!

اشتباهات زیبای زندگی

در زندگی هر آدمی اشتباهاتی وجود دارد که اشتباه هست، همه عالم و آدم، حتی خودت هم میدانی اشتباه بوده است اما اشتباهی به زیبایی هر چه درست است ... گاهی آدمی با خودش فکر میکند اشتباهاتش بخضی از قشنگ ترین خاطرات زندگیش هست حتی اگر در جای خودش، در جایی از گذشته آن اشتباه تاوانی برایش داشت یا آزارش دادو  ناراحتش کرد...از اشتباهات آدمی تنها یک تجربه و درس باقی می‌ماند که اگر نیک بنگری می‌بینی خیلی از این اشتباهات قشنگ کرده است زندگی حالت را یا حتی همان گذشته ای که فکر میکردی قشنگ نیست، حال شده یک گذشته پراز خاطره ای که بازهم اگر به عقب برگردی اشتباه خواهی کرد و حتی شاید با جرات و جسارت بیشتری!

بی هیچ سرانجام خوشند

آدم هایی را میبینم که در رابطه اند، روابطی نامعلوم، بی انتها، بی سرانجام و غیررسمی اما حالشان خوب است، عمیقا به هم عشق می ورزند، همدیگر را دوست دارند و برای آرامش هم همه کار میکنند. آدم هایی که مهربانیشان بی انتهاست و با آن که میدانند وصالی در رابطه شان نیست اما حالشان خوب است. از دور که میبینم، از زبانشان که میشنوم با خودم فکر میکنم چند درصد آدم هایی که به وصال هم رسیدند اینطور رابطه شان منطقی، عاشقانه و حالشان عمیقا خوب است. دل های آدم ها که با هم باشد فرق نمیکند که عقل چه میگوید انگار زیاد، دل کار خودش را میکند حتی اگر عقل تکذیبش کند. جایگاه بعضی آدم ها در زندگی هم امن است اگر تفاوت ها و دلایل جدایی آنقدر به طرفین بی ربط نیاید که یکهو چاردیواری قلبشان ناامن همین دلایل بشود.

رویاهای تاریخ مصرف گذشته

میدانی رویاهای آدم هرگز فراموش نمی‌شوند، تنها از تاریخ انقضایشان میگذرد و امان از آن روزی که رویای امروزت بشود حسرت فرداهایت...هرگز رویاهایت را نباید دست کم بگیری که یک روز چشم باز کنی و خودت را میان هزارهزار خواسته و آرزویی ببینی که هرکدامشان وقتی داشت و زمانی...

مرز بین تنهایی و زندون

مرز باریکیست بین تنهایی و زندانی ...زندانی همیشه تنهاست، حتی اگر در تمام لحظاتش آدم‌هایی باشند که عاشقانه می‌پرستدشان و اما یک تنها می‌تواند هرگز زندانی نباشد اگر خوب بتواند از تنهاییش استفاده کند، اگر یاد گرفته باشد که از آن برای خودش زندانی نسازد که محدودش کند به چهاردیواری اتاقش و امان از آن روزی که یک تنها محدود شود، ناخواسته، ندانسته و یکهو...پرت میشود وسط همان دره ای که هرلغزشش ممکن است هلش دهد ته دره ...