تا شک به چه باشد!؟

می گویند که شک مقدمه یقین است. گاهی اما شک مقدمه ایست برای یقین نکردن، برای زایش شک های بیشمار دیگر... فرق نمیکند میان دوراهی های عقل و دلت مانده باشی، یا در تودرتوی تصمیمات دیگر زندگیت، گاهی باید به همان یقینی که از ابتدا داشتی اکتفا کنی تا یکهو شک هایت نشوند بلای جانت و مثل بختک و خوره تمام زندگیت را بگیرند و چون پیچکی دست و پایت را ببندند تا جایی که توان فکرت هم از تو سلب بشود. همیشه هم شک باعث یقین نیست،  تا شک درباره چه باشد؟!