ای کاش خبر خوبی به من برسد

وطن من این روزها تبدیل شده به یک بیمار سرطانی که دیگر هیچ شیمی درمانی به آن پاسخ نمیدهد، انگار همه ایرانی ها بالای سر بیماری یاسین بخوانیم در حالی که میدانیم دیگر این بیمار به هیچ دعا و نذر و نیازی جواب ندهد...امید ... چیزی که ما را رو به ویرانی برده است...این میان عده ای از ایرانی ها به مهاجرت رو آورده ایم، عده ای برای تحصیل خارج شده ایم  وهرکدام در بیرون از وطن، جایی در فضای ازاد رسانه ای روز به روز با خواندن اخبار روز به روز ناامیدتر از دیروز با چشمانی اشکبار نمیدانیم ته این مسیر کجاست...این روزها اخبار کشورها هم خوب نیست... افرادی که با سابقه تحصیلی خوب چشم امیدشان به گرین کارت آمریکا گرفتن بود الان با تصویب قانون جدید و داستان  HR392 امیدشان ناامید شد...کشورهای اروپایی روزبه روز شرایط را سخت تر میکنند و کاناداو استرالیا آنقدر شرایط کاریابی سخت است که انگار هیچ امیدی نباشد...این روزها ایرانی ها  هرجای دنیا که باشند دلشان از دست دنیا سیر است، حالشان عجیب گرفته است و غصه تمام وجودشان را فرگرفته است...ای کاش اتفاق مثبتی در زندگیمان می افتاد. ای کاش این روزها خبر خوبی به من برسد.