بگذار رها باشد احساسش

میدانی؟ به احساسات آدم ها باید احترام گذاشت، وقتی مدام احساس یکی را سرکوب کنی، مدام بابت تمام احساسات پاکش سرزنشش کنی، اورا به جایی میرسانی که احساساتش گم میشود... لابلای روزهایی که میرفت تا روزمرگی نشود، تا دچار تکرار نشود احساسش، زندگیش، با وسواس بیمارگونه ات او را هم دچار تکرار میکنی... آن وقت است که مدام میخواهد مراقب باشد که احساساتش منطقی باشد، هرز نرود و تازه همان موقع است که اتفاقا احساساتش به هرز میرود،  تلاشی برای تنوع در روزهایش نمیکند، آنقدر درگیر فکر میشود که تعادل برقرار کند بین دل و احساسش که خودش هم یادش برود احساس واقعیش چه بوده و چه هست... آدم ها گاهی لابلای احساسشان گم میشوند، نه آن که احساسات زیادی را تجربه کرده باشند... نه... فقط دچار وسواس بیمارگونه اطرافیان بر سر هر حس پاک و نابی که تجربه اش میکنند شده اند...

خاطرات...

میدانی؟ خاطرات چیز عجیب و غریبی هست... به محیط پیرامونت جان میدهد، تا دیروز برایت آن خیابان و این کوچه هیچ حس و حالی نداشت، اما کافیست یک خاطره داشته باشی، از کسی، از چیزی، از حس و حال لحظه ای که در آن کوچه و این خیابان داشتی، آن وقت داستان فرق میکند...  خاطرات به محیط پیرامون، حتی به اجسام جان می بخشند تا تو به وقت دلتنگ شدنت حتی از جسم بی جان هم جانی دوباره بگیری یا پاک دلت را ببازی و بیچاره ترین عالم بشوی... 

کودکی ها...

ه چیزی در بچگی ها نهفتست که هرچیز کوچکی از اوم وقتا لبخند عمیق بر لبم میاره...عجیب تر اون که چه چیزی در بچگیامون هست که حتی دوستای اون وقتا رو برامون خاص تر میکنه؟ یه جوری که تا همیشه یار دبستانیا ذهنت شکلشونم یه جور دیگه هست.چیزی غیر از پاکی و زلالی و شفافیت دوستی های بچگی؟ یا معصومیتی کع باعث صداقت میشه که مثلا سر زنگ علوم من سر نیمکت بشینم تو بری ته نیمکت و سرزنگ ریاضی برعکس...یا شاید گذشتی که اگه تو مدادتراشتو یادت رفت من مدادتو برات بتراشم با ذوق و شوق بهت پس بدم...یا حتی پزدادنایی که هرکی تو مدرسه دلش خواست بگه بابا مامانش بهترین قوی ترین آدمای زمینن هم یه جور بی ریا و خنده دار بود تو عالم اون وقتا...گاهی فقط دلم میخواد برگردم همون وقتا و آدما رو همونجور پاک، بی ریا و راستگو ببینم..

تغییر ناپذیر

برای اینکه دوستم داشته باشی
هر کاری بگویی می کنم
قیافه ام را عوض می کنم
همان شکلی می شوم که تو می خواهی
اخلاقم را عوض می کنم
همان طوری می شوم که تو می خواهی
حتی صدایم را عوض می کنم
همان حرفهایی را می زنم که تو می خواهی
اصلاً اسمم را هم عوض می کنم
هر اسمی که می خواهی روی من بگذار
خب حالا دوستم داری ؟
نه ، صبر کن
لطفاً دوستم نداشته باش
 چون حالا انقدر عوض شده ام که حتی حال خودم هم از خودم به هم می خورد

شل سیلور استاین